Isidore Meyers was een 19de-eeuwse kunstschilder en tekenaar van de Belgische school.
Isidore Meyers werd geboren in Antwerpen, waar hij op 14-jarige leeftijd een kunstopleiding aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten zou aanvangen met romantisch landschapschilder Jacob Jacobs als leermeester. Meyers vervolledigde zijn vorming tot kunstschilder aan de École des Beaux-Arts in het 19de-eeuwse Parijs. In de Franse hoofdstad zou Isidore Meyers verschillende aanhangers van de School van Barbizon ontmoeten. Deze school met vertegenwoordigers als Jean-Baptiste Camille Corot en Gustave Courbet bood met hun radicale plein-air landschapsschilderkunst weerstand aan het traditionele stedelijke academisme. Na zijn terugkeer naar België vervoegde Isidore Meyers de Kalmthoutse of Grijze School, sterk geïnspireerd door de Barbizon schilderkunst. Schilderijen in de stijl van de Kalmthoutse School tonen veelal plein-air landschappen met een typisch grijs kleurgebruik. Omstreeks 1867 werd Meyers tewerkgesteld als docent aan de Academie van Dendermonde. Aldaar werd de 19de-eeuwse kunstschilder gezien als één van de grondleggers van de Derdemondse School naar de stijl van de Kalmthoutse School. Aanhangers van deze schilderschool waren onder meer Adriaan Jozef Heymans, Adolf Willems en Jan Verhas. Isidore Meyers zou onder meer zijn schilderijen tentoonstellen bij kunstenaarsgroepering De XIII. De kunstenaar overleed op 80-jarige leeftijd te Brussel.
