De Belgische kunstschilder, tekenaar en graficus Albert Dasnoy genoot bekendheid voor zijn interieurs, bloemenstillevens en portretten.
Albert Dasnoy bracht zijn jeugd door in Leuven en Brugge. In 1914, bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, verhuisde het gezin Dasnoy naar Brussel. Ginds werd zijn vader, Joseph Dasnoy, benoemd tot directeur van het Munthotel. Albert Dasnoy volgde een opleiding schilderkunst aan de Academie voor Schone Kunsten in Brussel. Vervolgens ging hij als jonge kunstschilder ook aan de slag in het atelier van Herman Richir. Zijn grootste interesses, en tevens ook verwezenlijken, situeren zich op het raakvlak tussen de gebieden van schilder- en gravurekunst, literatuur en kunstkritiek. Tijdens zijn studies in Brussel raakte hij bevriend met Edgard Tytgat, Léon Spilliaert en Hippolyte Daye. Ook onderhield hij een goede vriendschapsband met Pierre Caille en Paul Delvaux. Albert Dasnoy werd onder meer lid van de kunstenaarsverenigingen L’Espalier, L’Anismisme en Les Compagnons de l’Art. Toen hij in 1940 naar Ukkel verhuisde, begon hij monografieën over Belgische kunstenaars te publiceren. Daarnaast bleef hij zelf steeds actief als professioneel schilder en nam hij dan ook deel aan zowel persoonlijke als collectieve tentoonstellingen in het binnen- en buitenland. Tussen 1950 en 1972 was hij artistiek directeur van de Administratie voor Schone Kunsten van België en werd hij tevens ook benoemd als voorzitter van de raadgevende commissie voor Beeldende Kunsten bij het Ministerie van Nationale Opvoeding. De kunstschilder werd in 1969 verkozen tot lid van de Koninklijke Academie van België.
