Prosper De Troyer was een Belgische kunstschilder die vooral actief was tijdens de eerste helft van de 20ste eeuw. Hij wordt gerekend tot het fauvisme en kubisme.
Prosper De Troyer genoot een opleiding schilderkunst aan Sint-Lucas te Oostakker. Daarna ging hij in de leer in de ateliers van verschillende beeldhouwers en restaurateurs. Tegelijkertijd volgde hij lessen aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Mechelen, de stad waar hij zich uiteindelijk vestigde. Het was ook de plaats waar hij in contact kwam met de Rik Wouters, die een exponent was van het Belgisch fauvisme. Andere grote voorbeelden en inspiratiebronnen voor de kunstschilder waren Eugène Laermans, Gustave van de Woestijne en Jakob Smits. Onder invloed van deze twee grote figuren in het toenmalige kunstlandschap, evolueert zijn stijl richting van het expressionisme, fauvisme en kubisme. Uiteindelijk zullen zijn 20ste-eeuwse schilderijen een hoog niveau van abstractie bereiken, waarin de realiteit op geometrische wijze wordt weergegeven. Zijn onderwerpen waren zeer persoonlijk. Motieven als de moeder, het landschap of het kind passeren namelijk meermaals de revue in zijn bijzonder oeuvre. Prosper De Troyer bleef zichzelf als het ware heruitvinden, mede onder invloed van boezemvrienden als Michel de Ghelderode, Felix De Boeck en Alfred Ost. Zijn schilderijen werden steeds gesmaakt door het grote publiek op tentoonstellingen in Amsterdam, Florence, Berlijn en Parijs. Zelf is Prosper De Troyer medeoprichter van de kunstkring genaamd Van Onzen Tijd. Daarnaast was hij lid van Moderne Kunst, een belangrijke Antwerpse kunstenaarsvereniging. Tot op heden wordt hij gerekend tot het abstract modernisme.
