Jeanne Jacquemin, meisjesnaam Marie-Jeanne Boyer, was een Franse symbolistische kunstschilder en tekenaar uit de late 19de- en vroege 20ste-eeuw.
Marie-Jeanne Boyer werd in 1863 in Parijs geboren. Na haar huwelijk met Édouard Jacquemin, een lid van de kunstenaarsgroep rond de dichter Paul Verlain, nam ze de naam Jeanne Jacquemin aan. Later hertrouwde ze met de graveur August-Marie Lauzet. Over haar opleiding is weinig geweten. Ze wordt soms gelinkt aan enkele kunstschilders, waaronder Jean-Charles Cazin en Léon Bonnat. Zelf beschreef ze haar schilderijen terecht als impressionistisch en symbolistisch. Haar werk is beïnvloed door kunstschilders als Odilon Redon, Pierre Puvis De Chavannes en Gustave Moreau. Vaak staan androgyne personages centraal in haar poëtische en mystieke schilderijen. Haar werk Saint Georges, mogelijks een zelfportret, is daar een mooi voorbeeld van. Dit kenmerk deelde ze ook met enkele andere symbolisten zoals Fernand Khnopff en Edward Burne-Jones. In haar kleurgebruik en teken- en schilderstijl kunnen we echter ook sporen van het impressionisme terugvinden. Jeanne Jacquemin stelde haar werk tentoon in de avant-gardistische Parijse galerij Le Barc de Bouteville. Daar kwam ze in contact met de gelijkgezinden zoals Alfred Vallette en Remy du Gourmont. Tijdens een deelname aan het Brusselse salon van les XX raakte ze ook bevriend met de Belgische dichter Georges Rodenbach. Zelf werd ze vereeuwigd in een medaille door de architect en medailleur Alexandre Charpentier.
