Jan Brueghel de Oudere (Brussel 1568 - 1625) was een zeer veelzijdige 16de eeuwse kunstenaar. Hij is gekend voor het schilderen van stillevens, mythologische taferelen, landschappen, boerenscènes maar ook guirlandes. Zijn antieke schilderijen zijn vaak herwerkingen (of zeer letterlijke kopijen) van zijn vaders’ (Pieter Brueghel de Oudere) genreschilderijen.
Antiek schilder Jan Brueghel de Oudere verkreeg zijn opleiding in Antwerpen bij Peter Goetkint, nadien zal hij naar Italië gaan waar hij samenwerkt met de broer van landschapsschilder Paul Bril, Mathijs Bril, eveneens een landschapsschilder. In 1596 keert hij terug naar Antwerpen, waar hij het jaar nadien meester van de Antwerpse Sint-Lucasgilde werd.
De naam Brueghel doet bij velen onmiddellijk een bel rinkelen: ook Jan Brueghel de Oudere kwam uit de bekende kunstenaarsfamilie. Hij is de zoon van Pieter Brueghel de Oudere, broer van Pieter Brueghel de jongere, kleinzoon van Pieter Coecke van Aelst en Mayken Verhulst, vader van Jan Brueghel de jongere én grootvader van David Teniers de jongere en Jan van Kessel. Naast de rest van zijn familie verkreeg Jan Brueghel gedurende zijn leven eveneens grote faam, en werd zelfs hofschilder aan het Habsburgse hof van Isabella en Albrecht.
Een genre dat het kunnen van Jan Brueghel aanstipt, zijn de zogenaamde ‘Singeries’. In dit genre, dat Jan Brueghel grotendeels zelf het leven ingeroepen heeft, nemen apen de handelingen van mensen over. Brueghel legt hier de nadruk op de absurditeit van het leven: niet alles moet altijd even serieus genomen worden
