Charles Victor Guilloux was een symbolistische kunstschilder van de Franse school uit de late 19de- en halverwege 20ste eeuw.
In 1866 werd de kunstschilder Charles Victor Guilloux geboren in het kunstzinnige Parijs. Aldaar werd hij tewerkgesteld als medewerker van de Nationale Bibliotheek van Parijs. Zijn artistieke opleiding werd autodidact uitgevoerd. De kunstschilder heeft dus nooit een professionele opleiding verkregen. Omstreeks 1881 exposeerde Charles Victor Guilloux zijn werken binnen de tentoonstellingen van de Société des Artistes Indépendants, ook wel Salon des Indépendants genoemd. Op deze tentoonstelling werd de kunstschilder Charles Victor Guilloux voor het eerst opgemerkt door de criticus Roger Marx. Opvallend is dat deze salons zonder jury waren. Deze kunstenaarsvereniging met vertegenwoordigers zoals de befaamde pointillistische schilders Paul Victor Jules Signac, Georges Pierre Seurat en de beroemde symbolistische schilder Odilon Redon, boden een kritische reactie tegen de originele veelal academische ‘Parijse Salon’. Al snel behoorde Charles Victor Guilloux tot de symbolistische kunstenaars. Omstreeks 1892 werden zijn symbolistische schilderijen vertoond in de galerij genaamd Le Barc de Boutteville. Hij stelde merendeels tentoon met zowel impressionisten als symbolisten. Eveneens nam de kunstenaar deel aan de Salon van de National Society of Fine Arts in 1905. Doorheen zijn oeuvre valt op dat vooral landschappen werden vervaardigd. Zijn 20ste-eeuwse symbolistische schilderijen tonen vaak lichteffecten binnen de avond, maansopgang en schemeringen. Het meest voorkomende motief is het Bretonse landschap met terugkerende elementen zoals heuvels met struiken, een dak met een schoorsteen en een onverharde weg. Kenmerkend in deze werken is het gouden licht. Een paar werken zijn te bezichtigen in het Musée d’Orsay en het MuMa te Le Havre. Omstreeks 1946 overleed Charles Victor Guilloux te Lormes op 80-jarige leeftijd.
