Charles Le Brun

Tot op heden wordt Charles le Brun herinnerd als een van de grootste oude meesters van de classicistische barok. Als zoon van beeldhouwer Nicolas Le Brun groeide hij op in een welvarend en kunstzinnig milieu. Hij ging dan ook al snel in de leer bij de schilder en etser François Perrier, waarna hij naar Fontainebleau trok. Le Brun ondernam ook reizen naar Italië, waar hij gedurende drie jaar samenwerkte met de classicistische kunstschilder Nicolas Poussin. Zijn invloed, samen met die van de barokschilder Peter Paul Rubens en kunstschilder Simon Vouet vormden al snel zijn eigen fameuze en virtuoze stijl. Bij zijn terugkeer naar Frankrijk werd hij al snel opgepikt door de toenmalige Franse koning Lodewijk XIV, die hem tot hofschilder benoemde. In 1663 werd hij directeur van de Académie Royale de Peinture et de Sculpture. 17de-eeuws schilder Charles Le Brun speelde dan ook een belangrijke rol in het vastleggen van strikte regels en verplichtingen voor antieke schilders, zoals bijvoorbeeld het volgen van praktijk- en theorielessen over tekenkunde, expressie en verhoudingen. Hij hanteerde de klassieke stijl als de hoogst mogelijke kunstvorm, wat zeer zichtbaar is in zijn groot oeuvre. Zijn grootste erfenis leeft nog steeds voort in het model en de scholing van latere kunstacademies en de organisatie ervan.