Chinees porselein: Doucai porselein

Een van de meest typerende Chinese porseleinen antieke waren uit de regeerperiode van keizer Chenghua (1465 – 1487) uit de Ming-dynastie (1368 – 1644) zijn intieme Chinese ‘doucai’-theeserviezen, Chinese bowls en Chinese inktpotten. De Chinese term ‘doucai’, wat ‘contrasterende kleuren’ betekent duidt op de polychrome versiertechniek die gebruikt werd bij het decoreren van deze fijne Chinese porseleinen theekoppen en Chinese theepotten. De Chinese ‘doucai’-techniek ontstond al vroeger in de 15de eeuw onder keizer Xuande (1425 – 1435) maar vond dus echt zijn plaats in de Chinese porseleinproductie onder keizer Chenghua. De decoratieve ontwerpen, met onderwerpen als Chinese landschappen, dieren en planten, werden eerst als contourlijnen met onderglazuurblauw aangebracht. Dan werden de ontstane vlakken ingevuld met wassingen in hetzelfde onderglazuurblauw, om een zekere diepte en perspectief te bekomen, waarna de Chinese inktpot of Chinese kom op een hoogvuur gebakken werd.

Daarna werden de ontwerpen op de Chinese ‘doucai’-bowl voorzien van gekleurde email, meestal rood, groen, geel of paars. Omdat het Chinese ‘doucai’-porselein onder keizerlijke patronage in de ovens van Jingdezhen gemaakt werden, waren zij voorzien van speciale merktekens en stempels die verwezen naar de keizerlijke dynastie die de Chinese ‘doucai’-koppen en Chinese theepotten representeerden. Bij taxatie kunnen deze merktekens en stempels aanwijzingen geven omtrent de authenticiteit en de herkomst van de Chinese kop wat bijdraagt aan het schatting voor een eventuele verkoop. Een van de meest zeldzame, maar dan ook zeer gegeerde Chinese ‘doucai’-stukken zijn de zogenaamde ‘chicken cups’ die in speciale opdracht van keizer Chenghua werden ontworpen. De hen is in de Chinese cultuur een verwonderlijk dier omwille van de nauwgezette zorg die ze draagt voor haar kuiken. Dat zeldzame en waardevolle karakter van Chinese ‘chicken cups’ en andere Chinese ‘doucai’-serviezen was al tijdens de heerschappij van keizer Wanli (1572 – 1620) een groot gegeven. De meeste Chinese ‘doucai’ voorbeelden die vandaag de dag in de collecties van verzamelaars teruggevonden worden, en geschat worden door experts dateren uit de periodes van de keizers Kangxi (1662 – 1722) en Yongzheng (1722 – 1735) en is van nog fijnere makelij dan de voorgangers uit de Ming-dynastie