Kees van Dongen, ook wel Cornelis Theodorus Maria van Dongen, was een 19de-eeuwse kunstschilder, tekenaar, aquarellist, beeldhouwer en graficus van Nederlands-Franse afkomst.
Ondanks dat kunstenaar Kees van Dongen in het Nederlandse Rotterdam werd geboren, zou hij het overgrote deel van zijn carrière in Frankrijk doorbrengen. Op 16-jarige leeftijd ving van Dongen zijn kunstopleiding aan bij de lokale Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten, waar hij les kreeg van onder meer Nederlands kunstschilder Jan Striening, grondlegger van de Rotterdamse School, en Johannes Gerardus Heijberg. Kees van Dongen vond inspiratie bij de stedelijke prostitutiebuurten en de Nederlandse matrozen, zo creëerde hij op doek een idealisering en erotisering van het bohemienbestaan. In 1905 exposeerde hij naast André Derain, Henri Matisse en Maurice de Vlaminck bij de controversiële Salon d’Automne te Parijs. Het salon van 1905 wordt genoemd als het startpunt van het fauvisme, een expressionistische kunststroming met een typisch fel kleurgebruik. De 19de- en 20ste-eeuwse schilderijen van de Nederlandse kunstschilder waren vanaf het interbellum zeer in trek: hij schilderde meermaals portretten voor belangrijke figuren en rijke bourgeoisie. Vandaag is het oeuvre van kunstenaar Kees van Dongen op diverse locaties te bezichtigen: onder meer het Amsterdamse Van Gogh Museum, het Museum of Modern Art in New York en het Rijksmuseum. Van Dongen overleed in 1968 te Monte Carlo.
