De 17de-eeuwse Oude Meester Joannes de Cordua is geboren in 1630 en stierf in 1702. Kunsthistorici vermoeden dat hij in Brussel geboren is.
Joannes de Cordua genoot bekendheid als Vlaams kunstschilder maar was grotendeels actief in Wenen en Praag. Zijn oeuvre bestaat vooral uit stillevens, portretten en Bijbelse taferelen. De Duitse historicus Joachim von Sandrart was een tijdgenoot van de old master en schreef over hem in zijn Teutsche Academie uit 1680. Zijn stillevens omvatten vanitas-stillevens, fruitstillevens en stillevens van koperen en koperen gebruiksvoorwerpen en potten, evenals jachtstillevens. Veel van Cordua's bekende 17de-eeuwse stillevens vallen in de categorie vanitasschilderijen. Dit genre van stillevens biedt een reflectie op de zinloosheid van het aardse leven en de voorbijgaande aard van alle aardse goederen en bezigheden. Deze betekenis wordt in deze stillevens overgebracht door het gebruik van voorraadsymbolen, die verwijzen naar de vergankelijkheid van dingen en in het bijzonder naar de nutteloosheid van aardse rijkdom: een schedel, zeepbellen, kaarsen en lege glazen. Zijn Stilleven met een Buste is hier een toonaangevend voorbeeld van.
