Jacobus Ferdinand Saey (1658-na 1726), ook bekend als Jacobus Ferdinandus Saey of Jacob Ferdinand Saeys, was een Vlaams schilder van 17e-eeuwse en 18e-eeuwse antieke schilderijen.
Oud meester Jacobus Ferdinand Saey begon zijn carrière in Antwerpen, waar hij opgeleid werd bij de zogenaamde perspectiefschilder Wilhelm Schubert van Ehrenberg. Op eenentwintigjarige leeftijd werd hij lid van de Sint-Lucasgilde, een vijftiental jaar later vestigde hij zich in Wenen. Zijn zeer typische oeuvre bestaat uit architecturale antieke schilderijen, waarop een elegant gezelschap vertoeft tussen renaissancistische of barokke paleizen. De bouwwerken in kwestie zijn steevast fictief, de figuren gaan vaak gekleed in exotisch ogende kleding. Kenmerkend is ook het voorkomen van vloeren met dambordpatroon, dramatische lichtinval en een zeer overtuigende weergave van materialen zoals marmer. Old master Jacobus Ferdinand Saey signeerde zijn 17de-eeuwse schilderijen zelden, waardoor het soms moeilijk te differentiëren valt van dat van tijdgenoten zoals Jacob Balthasar Peeters en Jan Baptist van der Straeten.
