Irénée Rochard was een 20ste-eeuwse decoratieve beeldhouwer bekend om zijn beeldhouwwerken van dieren.
Irénée Rochard kreeg het artistiek talent mee uit zijn familie kunstenaars die hij daarna verbeterde met zijn opleiding aan de Ecole nationale supérieure des beaux-arts te Parijs. De moeder van Rochard was een schilder en zijn broer was aanwezig in de podiumkunsten. Na zijn opleiding in 1924 nam hij meteen deel aan verschillende wedstrijden waarvan hij de eerste ook won met zijn panter op levensgrote schaal. Tussen de Eerste en Tweede Wereldoorlog te Parijs ontmoette hij bekende animaliers zoals Edouard Marcel Sandoz als ook François Pompon. Rochard werkte in verschillende soorten materialen zoals hout, marmer, keramiek en het meest gebruikte, gegoten in brons. Ook mengelingen van materialen zoals een bronzen beeldhouwwerk op een marmeren basis werd gebruikelijk. Irénée Rochard wilde een eerbetoon aan dieren brengen waardoor hij de dieren van dichtbij bestudeerde en er meerdere schetsen van maakte om deze vervolgens zo gedetailleerd mogelijk te boetseren. Deze beeldhouwwerken zijn dikwijls van menselijke schaal. Het meest verbazingwekkende aan de sculpturen van Irénée Rochard zijn de manier hoe de dieren zijn afgebeeld, het is alsof ze op elk moment kunnen tot leven komen aangezien ze in beweging worden gesculpteerd. In 1931 nam Rochard deel aan de koloniale exhibitie waar hij een gouden medaille won. Omstreeks 1938 werd hij lid van de Société des Artistes Français, een vereniging van Franse beeldhouwers en schilders opgericht in het jaar 1881. De kunstwerken van Rochard zijn zowel in Parijs als in andere plekken van de wereld te zien zoals New York. De man was merendeels van zijn leven werkzaam te Parijs, waar hij ook overleed op 78-jarige leeftijd.
