Horatius de Hooch (ca. 1635-1686), soms ook gespeld als Horatius de Hoogh, was een 17de-eeuwse Noord-Nederlandse oude meester, gespecialiseerd in landschappen.
De vader van Gouden Eeuws schilder Horatius de Hooch, Karel of Charles Cornelisz. de Hooch, was afkomstig uit Haarlem en vervaardigde eveneens italianiserende landschappen in navolging van Cornelis van Poelenburgh en Bartholomeus Breenbergh. Die eerste werd eveneens de leermeester van Horatius de Hooch in Utrecht. Een reeks schetsen van Italiaanse motieven doet vermoeden dat de jonge schilder de tocht naar Italië maakte in de late jaren 1640. Later in zijn leven werkte hij mogelijk even in Amsterdam, alvorens hij zich aansloot bij de Sint-Lucasgilde in zijn geboortestad. De antieke schilderijen van zijn hand die zijn overgeleverd dateren van tussen 1652 en 1682: ze verbeelden wijdse landschappen met Italiaans ogende bouwwerken of ruïnes, vaak in zacht ochtend- of avondlicht.
