Eugène Alexis Girardet was een oriëntalistische Frans-Zwitserse kunstschilder uit de 19de eeuw.
Eugène Girardet werd in 1853 geboren in Parijs als telg van een Zwitserse kunstenaarsfamilie. Zijn vader was de graveur Paul Girardet. Ook alle zes zijn broers en zussen; Léon Girardet, Jules Girardet, Paul Armand Girardet, Théodore Girardet en Julia Antonin Girardet werden kunstenaars. Hij leerde de kneepjes van het vak natuurlijk al van jongs af aan van zijn vader, maar studeerde ook aan de École des Beaux-Arts onder het toeziend oog van de oriëntalistische schilder Jean-Léon Gérôme. Op zijn aanraden trok hij op studiereis naar Noord-Afrika en Spanje. Deze eerste reis werd gevolgd door een reeks extra excursies naar voornamelijk Algerije, maar ook Egypte en Palestina. Het mag dan ook niet verwonderen dat Eugène Girardet samen met collega’s zoals Rudolf Ernst, Hippolyte Lazerges en Étienne Dinet beschouwd wordt als een prominent lid van de oriëntalistische stroming. Met Dinet werkte hij ook een tijd samen. Hij is vooral gekend voor zijn zwoele woestijnlandschappen en pittoreske straatscènes. Aan de hand van een sterk kleurgebruik weet hij als geen ander de sfeer van het droge zand en moordende zon, waar de nomaden doortrekken, op te wekken. Hoewel zijn 19de-eeuwse schilderijen, trouw aan ideeën van het oriëntalisme een geromantiseerd en sprookjesachtig beeld construeren, schilderde Eugène Girardet nooit de typische haremscènes waar vele collega’s later kritiek op zouden krijgen. Na zijn vele omzwervingen keerde de kunstschilder terug naar zijn geboortestad Parijs waar hij leerkracht werd aan de Académie Julian. Eugène Girardets schilderijen zijn tegenwoordig te bezichtigen in vele musea, waaronder het National Museum of Fine Arts in Algiers.
