De Franse glasmaker en meubelontwerper Emile Gallé wordt beschouwd als een van de belangrijkste vernieuwers van de Art Nouveau beweging.
De vader van Emile Gallé, Charles Gallé, was een handelaar in glaswerk en keramiek. Hij begon glaswerk met een bloemmotief te vervaardigen. Emile Gallé studeerde filosofie en natuurwetenschappen aan het Lycée Imperial in zijn geboortestad, Nancy. Op zijn zestiende ging hij voor het familiebedrijf werken als assistent van zijn vader. Daar leerde hij bloemmotieven en emblemen maken, zowel voor faience als glas. In zijn vrije tijd werd hij een ervaren botanicus. Hij volgde onder meer lessen bij de directeur van de Botanische Tuinen van Nancy -en tevens auteur van de belangrijkste leerboeken over Franse flora. Daarnaast leerde hij decoratief schilderen en tekenen. Opnieuw waren planten, bloemen, dieren en insecten het geliefde onderwerp en terugkerend motief in zijn schilderijen. Tussen 1862 en 1866 trok hij naar Weimar om zijn studies verder te zetten. Na zijn militaire dienst ging hij naar Londen en Parijs, waar het het Louvre en het Cluny Museum bezocht. De talrijke voorbeelden van oude Egyptische kunst, Romeins glaswerk en keramiek die hij daar zag zouden lange tijd zijn inspiratiebron blijven. Na een reis naar Italië en Zwitserland keerde hij terug naar het Franse Nancy, waar hij de productie van het familiebedrijf overnam. In 1874 werd hij hoofd van het bedrijf, die hij stevig uitbreidde. Ook werd hij een van de oprichters van de Ecole de Nancy, een belangrijke ontwerpbeweging in Frankrijk.
