De Belgische kunstschilder Edward Van Rijswijck was een exponent van de Romantiek, een kunststroming die gekend was voor het afbeelden van de subjectieve expressie van weergaloze dromen, natuurfenomenen en extreme ervaringen.
Edward Van Rijswijck schreef zich in op de Academie van Antwerpen na een korte tijd in de leer te zijn geweest bij een Antwerps architect. Daar kreeg hij les van onder meer Jan-Willem Rosier, een Antwerps schilder die vooral taferelen uit het dagelijkse leven vastlegde. Al in het begin van zijn loopbaan legde hij zich toe op botanische onderwerpen en studies van dieren uit de Antwerpse Zoo. Zijn talent werd snel opgemerkt; op negentienjarige leeftijd kreeg hij een studiebeurs en de gelukwensen van koning Leopold ll. Dit maakte het voor de jonge kunstschilder mogelijk om naar Parijs te reizen en er te studeren aan de Académie Julian. Hij kreeg er les van de Franse historieschilders Jean-Paul Laurens en Jean-Joseph Benjamin Constant. Na een tijdje in het atelier van een decoratieschilder gewerkt te hebben, keerde hij na drie jaar terug naar België. Door de plotse uitbraak van de Eerste Wereldoorlog voelde hij zich opnieuw genoodzaakt zijn vaderland te verlaten om uit te wijken naar Nederland. Ook daar bouwde hij een succesvolle loopbaan uit, waarin hij zich specialiseerde in het vervaardigen van landschappen, stillevens en dagdagelijkse taferelen. In 1904 stelde hij zijn schilderijen tentoon op het Driejaarlijkse Salon te Antwerpen.
