Cornelis Dusart (1660-1704) was een 17de-eeuwse Nederlandse schilder en graveur, die werkte in de barokstijl.
Zijn vader Joan Dusart, soms ook Johan Du Sart genoemd, was componist, beiaardier en organist van de Haarlemse Sint-Bavokathedraal. Cornelis Dusart leerde het schildersvak bij Adriaen van Ostade (1610-1685), een leerling van Frans Hals en één van de voornaamste 17de-eeuwse oude meesters van de Hollandse school. Oud meester Dusart bleef lange tijd in de stijl van zijn leermeester werken, waardoor mettertijd zelfs enkele van zijn Gouden Eeuwse schilderijen aan Adriaen van Ostade toegeschreven werden. Hij vervaardigde vooral herberginterieurs en alledaagse scènes uit het plattelandsleven. Dergelijke iconografie droeg in de zeventiende eeuw vaak een moraliserende boodschap met zich mee, maar bij antiek schilder Joan Dusart schijnen ze eerder komisch en karikaturaal bedoeld. Dusart trouwde nooit; zijn enige bekende leerling is een nogal obscure 17de-eeuwse schilder genaamd Wynand de Haas.
