De Nederlandse kunstschilder, aquarellist en lithograaf Anthonie Waldorp was actief tijdens de tweede helft van de 19de eeuw. Hij was een exponent van de Haagse School.
Anthonie Waldorp was als jonge knaap reeds gefascineerd door het reilen en zeilen van de toenmalige kunstwereld. Hij was werkzaam in het atelier van de kunstschilder Joannes Breckenheijmer, waar hij in stond voor het schilderen van toneeldecoraties. Vervolgens richtte hij zich volledig op de schilderkunst. Als pionier van de Haagse School legde hij zich aanvankelijk vooral toe op het schilderen van interieurs, portretten en stadsgezichten. Later zou hij zich meer gaan focussen op het vervaardigen van zee- en riviergezichten. Zijn 19de eeuwse schilderijen vielen goed in de smaak bij het grote publiek en brachten hem veel geld op in de kunstmarkt. Samen met zijn schildersvriend Wijnand Nuijen, eveneens een landschapsschilder, maakte hij een studiereis door België en Duitsland. Ook bezocht hij het Parijse Salon, waar hij onder de indruk was van de schilderijen van Eugène Isabey en John Constable. Beide figuren zouden veel invloed uitoefenen op het latere oeuvre van Anthonie Waldorp. Uiteindelijk zou hij zich vestigen in Amsterdam, waar hij lid werd van de Koninklijke Academie. Zijn belangrijkste leerlingen waren Charles Rochussen en Jan Weissenbruch.
