Albert De Deken was een 20ste-eeuwse kunstschilder, aquarellist en tekenaar van Belgische afkomst.
Albert De Deken werd geboren in het Antwerpse Schoten gedurende de Eerste Wereldoorlog. Na enkele jaren werkzaam te zijn in de zaak van zijn ouders, vervoegde de kunstenaar de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen, waar hij realistisch kunstschilder Isidore Opsommer en luminist Alfons Proost als leermeesters had. Gedurende het interbellum zou de kunstenaar zich zelfs aan een voetbalcarrière wagen en mocht hij deelnemen aan het Belgisch elftal. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog vertrok De Deken naar Parijs, waar hij zijn kunstonderricht zou verderzetten onder fauvist Emile-Othon Friesz. Vanaf 1954 was De Deken actief als docent aan de Antwerpse academie, waar hij verschillende prominente kunstenaars zou opleiden: onder meer Wannes Van de Velde en Panamarenko mochten van zijn schilderlessen genieten. De 20ste-eeuwse schilderijen van Albert De Deken omvatten stillevens, landschappen en (kinder)portretten met een kenmerkende vluchtige toets en een eerder fauvistisch kleurenpalet. Hiernaast vond hij heel wat inspiratie bij de West-Vlaamse kust en bijhorende visserstradities. Kunstenaar Albert De Deken overleed op 87-jarige leeftijd in het Antwerpse Kapellen.
