Adriaen van der Kabel, Nederlands 17de-eeuws kunstschilder, tekenaar en graveur, wist als geen ander de Hollandse stijl van zijn leermeester Jan van Goyen en de Italiaanse stijl van de Bentveughels te combineren.
Als leerling van Oude Meester Jan van Goyen, schildert Adriaen van der Kabel zijn eerste antieke schilderijen volledig in de Hollandse stijl die zijn leermeester en andere Oude Meesters zoals Jacob van Ruisdael en Albaert Cuyp typeert. Naar verluidt onderscheidt de Oude Meester zich al snel van de andere leerlingen door zijn grote ijver, die ervoor zorgt dat veel van zijn antieke schilderijen uit die periode aan zijn leraar Jan van Goyen zelf worden toegeschreven. Rond 1654 is er een duidelijke kentering in het werk van Adriaen van der Kabel: de Oude Meester implementeert voorzichtig Italianiserende elementen, een stijl die hij niet veel later zal verfijnen tijdens een verblijf in Rome, waar hij zich bij de Bentveughels aansluit. Na Rome vestigt de Oude Meester zich in Lyon, waar hij alle opgedane kennis en verzamelde schetsen als inspiratie aanwendt en zich voluit op zijn 17de eeuwse schilderijen stort. Hoewel zijn coloriet vaak naar bruinachtige tinten neigt, zou dit vooral aan de kwaliteit van de gebruikte verf liggen en primeert de mediterrane atmosfeer in alle antieke schilderijen. De hand van Adriaen van der Kabel is te herkennen aan de sierlijke penseelstreken, die de levendigheid van figuren en dieren als geen ander weet te evoceren. Het latere werk van de Oude Meester toont duidelijke invloeden van collega’s als Giovanni Castiglione, Salvator Rosa en Claude Gellée.
