Pieter Boel was een 17de-eeuwse schilder, graveur en ontwerper van tapijten, vooral gekend voor zijn stillevens en dierenschilderijen. Wat hem onderscheidde van de andere dierenschilders in zijn tijd is dat hij werkte vanaf levende dieren als model. Dit zorgde voor zeer natuurlijke en karakteristieke poses in de Gouden Eeuwse schilderijen.
Oud meester Pieter Boel ging al vroeg in de leer bij zijn broer en Jan Fijt. Na een reis naar Italië gaat hij schilderen bij de Antwerpse Sint-Lucasgilde rond 1650. Wanneer hij naar Parijs trekt werkt hij in het complex ‘Les Gobelins’. Dit complex werd opgericht onder leiding van Charles Le Brun, in opdracht van Lodewijk XIV. Daar werden koninklijke meubels en 17de-eeuwse kunstwerken vervaardigd. Daar werden zijn studies van dieren vooral gebruikt voor het maken van tapijten. In datzelfde complex gaf hij ook les
Soms werd de signatuur op zijn werken uitgevaagd, om het werk te laten doorgaan voor een werk van Jan Fijt of Frans Snyders. Vooral de antieke schilderijen van Frans Snyders vertonen een enorme gelijkenis met de zijne, sinds Snyders ook vooral op dieren focust.
Zoals vaak in de 17de eeuw ging hij in collaboratie met andere kunstenaars zoals Erasmus Quillinus II, Jacob Jordaens,… Hij trouwde met de dochter van kunstschilder Jan Blanckaert. Zijn schoonmoeder was een zus van de schilder Cornelis de Wael en Lucas de Wael.
