Japanse aardewerken: Kyoto Satsuma keramiek

De Japanse Satsuma aardenwerken waren worden traditioneel gezien als een van de belangrijkste van de Japanse keramieken uit de Japanse geschiedenis. De opkomst van Japanse Satsuma keramiek gaat terug tot de vroege 17de eeuw wanneer, dankzij de vredige Edo-periode (1603 – 1867), de Daimyô’s zich van de belangrijkste veldheren van de regerende Shôgun gingen ontwikkelen tot belangrijkste beschermheren van de kunsten. Een van deze Japanse mecenassen was de Daimyô van Satsuma die, net als vele andere, eigen ovens in het bezit had die Japans aardewerken vazen en Japanse potten gingen produceren met behulp van technieken meegebracht naar Japan  door Koreaanse pottenbakkers. De Japanse Satsuma keramiek groeide in populariteit en al snel gingen ook andere regio’s Japanse keramische vazen vervaardigen in Satsuma-stijl. Een van de grootste centra buiten Satsuma zelf was Kyoto dat vanaf de 18de eeuw een variant op de Japanse Satsuma vazen ging maken. De Japanse keramiek in Satsuma-stijl vervaardigd in Kyoto werd dan ook Kyô-satsuma genoemd. 

De Japanse Kyô-satsuma vazen en Kyo-satsuma borden en Kyô-satsuma theeserviezen kregen een enorm aanzien in het westen dankzij de Wereldtentoonstelling van Parijs in 1867 waar Japan voor het eerst sinds de opening van de eilanden in 1863 aan deelnam. De ovens van Kyoto gingen dag en nacht branden om de vraag naar Japanse Satsuma vazen bij te houden. De Kyô-satsuma vazen waren in het westen erg populair omwille van ivoorkleurige ondergrond met een eenvoudige overglazuurdecoratie van lichte bloemenpatronen met delicate vergulde details. De meest gebruikte kleuren waren ijzerrood, paars, blauw, turkoois, zwart en geel. 

Door de snelle verzadiging van de markt en de wisselende kwaliteit van de en masse geproduceerde Japanse Kyô-Satsuma vazen nam de interesse onder serieuze 19de-eeuwse verzamelaars af naarmate de 20ste eeuw naderde. Om de interesse terug op te wekken gingen Japanse pottenbakkers en ondernemers nieuwe innovaties implementeren, met onder andere invloeden van de Art Nouveau kunst en later ook Art Deco, en opnieuw gebruik maken van de beste kunstenaars. Voor een verzamelaar vandaag de dag zit de moeilijkheid hem niet zozeer in het vinden van een Japanse Kyô-satsuma vaas maar in het vinden van een kwaliteitsvolle Japanse vaas. Een specialist kan hierbij helpen door de Japanse vaas aan grondig onderzoek te onderwerpen. Bij dit onderzoek kunnen merktekens en stempels een hulpmiddel zijn. Het gebruik van merktekens en stempels vond pas echt ingang vanaf 1870 dus wanneer er geen merkteken is terug te vinden kan het mogelijk om een vroege Japanse vaas gaan wat van invloed is bij het schatten van de waarde.