De School van Dendermonde

De School van Dendermonde, ook wel bekend als de Dendermondse school, was een regionale schilderschool waarvan het bestaan vaak in vraag wordt gesteld. Hier zijn verschillende meningen over, de Belgische schrijver Octave Maus bijvoorbeeld, lijkt verbaasd dat een kleine stad zoals Dendermonde zo rijk kan zijn aan getalenteerde kunstenaars. Hij schrijft dat het rijkelijk aanbrengen van verf (peinture grasse) belangrijk is voor de expressie van de kunstenaars van de Dendermondse school. Er is lang neergekeken op de regionale schilderkunst van de Dendermondse school. Relevant voor het beginpunt van de Dendermondse school is het directeurschap van Jacques Rosseels die omstreeks 1865 directeur van de academie van Dendermonde werd. Aldaar zal de Kalmthoutse kunstschilder, Isidoor Meyers leraar worden, hij wordt ook gezien als de grondlegger van de Dendermondse school. Vaak wordt gezegd dat de School van Kalmthout sterk verbonden is met de School van Dendermonde niet zozeer door de stijl maar door de kunstenaars. Isidoor Meyers was gekend om zijn leerlingen de verbeelding de vrije loop te laten maar de techniek mocht volgens hem niet ten koste gaan van de expressie van de kunstenaar. Oorspronkelijk schilderden de kunstenaars van de School van Dendermonde in grijze tonen maar geleidelijk aan evolueerden ze naar een impressionistische schilderstijl. Isidoor Meyers en Jacques Rosseels brengen vaak de Schelde in beeld, alsook hun leerlingen, de Dendermondse impressionistische kunstschilder, Franz Courtens en kunstschilder Louis Jacobs zullen dit onderwerp gebruiken in hun schilderkunst. De aanhangers van de school zijn afkomstig uit Dendermonde, hebben er geleefd of zelfs onderwezen. De befaamde kunstschilder Franz Courtens is een belangrijke figuur binnen de School van Dendermonde en schilderde voornamelijk de Schelde, dieren en figuren in de stijl van het inheems impressionisme.